محل تبلیغات شما

خط خطی های دختری شاعر



دوست داشتنِ یه طرفه مثل خیابونِ یه طرفه اس

واردش که بشی هیچ راه برگشتی نداری،

مگر به خلاف. به دروغ.

خودتو گول بزنی که فراموشش کردم، که ازش گذشتم!

ولی اگر واقعیتو بخوای باید اون راهو ادامه بدی

فوق فوقش میتونی یه وقتایی بزنی کنار و استراحت کنی، 

چندروزی بری توی لاک خودتو و از جهانت دست بکشی!

شاید به سرت بزنه دیگه حرکت نکنی، همونجا وایسی شاید یه زمانی اون خیابون، دوطرفه بشه. ولی به چه اعتباری؟

من خیلی وقته وارد این خیابون شدم، نه با اراده ی خودم، نه به خواست تو. ولی وارد شدم!

میپرسی چرا و از کِی؟ نمیدونم.

یوقتایی خسته شدم، ایستادم، تظاهر کردم به مناظرِ اطراف مشغولم، ولی طولی نکشید که باز ادامه ی راه رو پیش گرفتم!

من نه اهل دور زدن و خلاف برگشتنِ این خیابونم، نه اهل یجا بی حرکت و بیهوده موندن.

ادامه میدم.

نمیدونم کجای این مسیر، چه چیزهایی در انتظارمه

از خدا میخوام دستمو رها نکنه مثل همیشه،

از پسِ هرچیزی برمیام به وقتش ان شاءالله.

#غزاله_زارع_آرشیدا 


قاصدک‌های "دوستت دارم‌" را جمع می‌کنید برای چه؟! تا کجا می‌خواهید مهر سکوت را محکم با پشت دست بر دهانتان بکوبید؟! اگر می‌شناسید زوایای شخصیتش را، و به جان دوستش دارید؛ اگر فارغ از چهره و تنِ صدا و ظواهر بوقلمون‌وار، در چشم‌هایش به جستجوی روح بلندش می‌نشینید؛ اگر می‌دانید دیگری در دلش لانه نکرده و حتی در محاسباتتان یک درصد احتمال دوطرفه شدن احساستان را می‌دهید؛ اما و اگرهای ترسِ زبونِ پس زده شدن را از زبانتان بزدایید، و به او بگویید دوستش دارید.! بگذارید
"فاصله گذاری اجتماعی" یعنی من و تو را به بهشت کوچک تنهایی‌مان تبعید کنند، تا دیگران را به دیوانگی‌هایمان آلوده نکنیم.! نه اینکه طوری جدایمان کنند که نتوانیم دستِ چشم‌های یکدیگر بگیریم و در عمق روح دیگری به رویاها بیاویزیم! #غزاله_زارع_آرشیدا

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها